Grote cirkels dik getrokken staal dat zeker vanaf een afstand associeert met uitelkaar getrokken prikkeldraad. Dichterbij zijn het geen nare haakjes die de prikkels vormen maar 200 vormpjes die allemaal verwijzen naar beelden die we in onze collectie hebben.
Het voorstel voor de poort van Ter Avest gaat uit van dezelfde dikte staal als in het oude hekwerk, ook wordt er een gelijke transparantie nagestreefd. Materiaal, kleur en afmetingen zijn gebaseerd op het oude hekwerk. De vormpjes lijken uit het staaldraad getrokken te zijn, het verwijst naar oud smeedwerk, in werkelijkheid zijn ze gesneden met moderne lasertechniek.
Op deze klassieke plek heeft ter Avest een actuele invulling gegeven op de scheiding van publiek en privé.
Ter Avest heeft zorgvuldig gezocht, ook samen met het monumententeam van de gemeente Arnhem, naar de juiste verhoudingen van de poort ten aanzien van het oude hekwerk en de twee gemetselde elementen waar de poort in komt te hangen.
In het zijhek zit een aluminium poortje, een afdruk van een houten looppoortje. Het is gemaakt van gegoten aluminium. Op een manier die ter Avest wel vaker gebruikt in zijn beelden. Het is een vreemd element, het werkt als een sculptuur op zichzelf.
Wij danken het Mondriaan Fonds voor hun ondersteuning.