De installatie Inertia bestaat uit drie video’s die tegelijkertijd op drie schermen te zien zijn. Eén scherm staat centraal en de andere twee kun je vanuit je ooghoeken volgen. Je kijkt centraal en voelt als het ware de twee andere beelden mee bewegen. In zwart witte beelden en een duister geluidslandschap  zet Crouwers  je op een spoor van eenzaamheid en leegte. Het is een reis langs traag bewegende beelden. Opkomende planeten aan onbekende horizonten, een verloren zwevend ruimtestation, een komeet die op je af komt, een ruïne op een rots, een gekapseisd schip, een lege cockpit en een berglandschap dat beweegt. Jijzelf bent de hoofdpersoon, de reiziger. Je reist door een tijdloze en mensloze wereld. Beklemmend, spannend en verontrustend. Af en toe lijkt het of de kunstenaar je nog een boodschap wilt geven wanneer er geometrische figuren en lijnen over de trage reis worden geprojecteerd, maar Crouwers geeft geen uitleg. Je bent overgeleverd aan haar verhaal.