Martin Riebeek werkt meestal in opdracht in de publieke ruimte. De tekening in de collectie van Riebeek is dan ook een commentaar op die publieke ruimte. Een nauwgezette gepunteerde potloodtekening met hier en daar een zweem van kleur. Riebeek maakt de kille architectuur zacht en bijna tot stof met zijn manier van tekenen. Het commentaar “ik wil ergens heen maar nergens naar binnen” is kritisch, misschien wel wanhopig. In feite houdt hij de kijker een spiegel voor met de vraag: “Is dit een plek waar je wilt zijn?”